Slide background

Wczesne
Wspomaganie Rozwoju

Specjalistyczna terapia wspierająca rozwój
Twojego dziecka

Poznaj WWR
Slide background

Przejdź się z nami
po Akademii

Wirtualny spacer po salach przedszkola i żłobka już dostępny. Obejrzyj każdą salę i poznaj nasze standardy.

rozpocznij spacer
Slide background

Akademia Pana
Drozda w Szczecinie

Misją Akademii Pana Drozda jest wspieranie
harmonijnego rozwoju dziecka.

sprawdź ofertę
Slide background

Przedszkole niepubliczne
w Szczecinie

Misją Akademii Pana Drozda jest wspieranie
harmonijnego rozwoju dziecka.

sprawdź ofertę

Drodzy Rodzice, w Akademii Pana Drozda zapewniamy dzieciom wszechstronny rozwój. Metody i formy pracy jakimi posługują się nasi nauczyciele i terapeuci zapewniają szerokie spektrum oddziaływania. Tworzymy dla Państwa pociech środowisko bogate w empatię, zrozumienie oraz bezpieczeństwo uzupełniając je kształceniem na najwyższym poziomie.

 

 Metody pracy i kształcenia w Akademii Pana Drozda :
  • Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania
  • System Numicon
  • Metoda Dobrego Startu
  • Arteterapia
  • Bajkoterapia
  • Terapia ręki
  • Trening Umiejętności Społecznych
  • Integracja Sensoryczna
  • Gimnastyka Korekcyjna
  • Sensoplastyka
  • Zajęcia z logopedą
  • Zajęcia z psychologiem

 

Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania

Skuteczna metoda nauki czytania opracowana przez doświadczonego logopedę prof. Jagodę Cieszyńską. Dzieci z wielkim powodzeniem bardzo szybko uczą się w ten sposób czytać.

Metoda polega na tym, że dziecko uczy się najpierw sylab, a nie poszczególnych liter. Jest ona elementem terapii neurobiologicznej, która stymuluje wszystkie funkcje poznawcze u dziecka.

Terapia skupia się na budowaniu systemu językowego dziecka zgodnie z etapami jego rozwoju. Materiały do pracy są odpowiednio przygotowane i dostosowane do możliwości i potrzeb dzieci. Są atrakcyjne i różnorodne, co powoduje, że dzieci chętnie pracują i nie nudzą się.

 

System Numicon

Matematyka jest nieodłącznym elementem życia każdego człowieka, a znajomość jej podstaw jest niezbędna do codziennego, prawidłowego funkcjonowania. Ze względu na tak ważną rolę matematyki, która w pewien sposób warunkuje rozwój i przyszłe funkcjonowanie dziecka, edukacja matematyczna jest niezwykle istotna. Jednym ze skutecznych narzędzi do nauczania matematyki w początkowych latach edukacji jest metoda Numicon.

Numicon to brytyjski system budowania umiejętności matematycznych u dzieci. Jego podstawą są klocki zaprojektowane z myślą o dziecięcych strategiach uczenia się, oparte na naturalnym rozwoju myślenia matematycznego. Wielką zaletą kształtów Numicon jest ich multisensoryczność, a więc wykorzystywanie kanału wzrokowego (kształt, kolor), a także taktylnego (otwory w kształtach).

 

Metoda Dobrego Startu

Metoda, której celem jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego dzieci, służy do aktywizowania rozwoju funkcji psychomotorycznych i ich integracji oraz korygowania zaburzeń tego rozwoju, co stwarza warunki prawidłowego procesu uczenia się.

W czym może pomóc Metoda Dobrego Startu:

  • Przygotowuje dzieci do podjęcia nauki szkolnej i procesu nauki czytania i pisania.
  • Koryguje zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej, zaburzenia motoryki, zaburzenia integracji sensorycznejoraz zaburzenia orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.
  • Stosowana profilaktycznie sprzyja efektywnej nauce.
  • Wpływa na rozwój pozaintelektualny dziecka, np. pobudza motywację i twórczość, rozwija dojrzałość społeczną, kształci krytycyzm i uczucia wyższe.
  • Pomaga dzieciom leworęcznym usprawnić zdolności manualnei ułatwia proces pisania poprzez wytworzenie nawyku rysowania znaków graficznych od strony lewej ku prawej i kreślenia linii we właściwym kierunku.
  • Sprzyja wyrównywaniu dysharmonii u dzieci z normą intelektualną, które mają zdiagnozowaną dysleksję, dysgrafię lub/i dysortografię.
  • Jest stosowana jako jedna z form rehabilitacji i terapii dzieci z autyzmem.
  • Sprzyja rozwojowi funkcji językowych, spostrzegawczości, motoryki dużej i małej oraz usprawnia czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetycznego (czucia ruchu).
  • Harmonizuje wszystkie funkcje motoryczne oraz koordynuje słuch, wzrok i ruch.
  • Usprawnia uwagę, pamięć, percepcję, wyobraźnię oraz koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową.
  • Służy podczas rehabilitacji zaburzeń mowy, np. afazji albo jąkania.
  • Usprawnia aparat mięśniowo-kostny (w formie zajęć gimnastycznych).

Metoda Dobrego Startu nie tylko ułatwia dzieciom start szkolny, ale jest też ciekawą alternatywą dla nudnych i mało interesujących form pracy na lekcji. Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe usprawniają trzy analizatory – kinestetyczno-ruchowy, słuchowy i wzrokowy. Przede wszystkim MDS przynosi frajdę maluchom, a jak wiadomo, nauka przez zabawę daje najlepsze efekty, jeśli chodzi o kształcenie.

 

Arteterapia

Terapia poprzez sztukę. Rodzaj psychoterapii, która wykorzystuje różne dziedziny artystyczne. Umiejętnie wplecione w edukację elementy sztuki mają pozytywny wpływ na ogólny rozwój naukowy dziecka. Poprzez twórczość możemy uporać się między innymi z nadmierną nieśmiałością czy nadpobudliwością, ale też wspierać dzieci w ich ogólnym rozwoju.

Metoda ta doskonale sprawdza się jako metoda dająca uczucie odprężenia i spokoju. Jej skuteczność w znacznym stopniu zależy od panującej atmosfery. Zarówno w terapii indywidualnej, jak i grupowej, najważniejsze jest poczucie bezpieczeństwa podopiecznego.

 

Bajkoterapia

Z pomocą bajkoterapii można pomóc dziecku w pozbyciu się jego problemów, bajka musi zadziałać na dziecko i zachęcić do myślenia nad danym problem, który powinien przypominać problemy dziecka.

Typów bajek jest bardzo wiele, każda metoda ma działać na inne problemy. Jak wiemy, słowo ma magiczną moc – można nim zranić, ale też uleczyć. Na duże kłopoty małych ludzi pomaga właśnie bajkoterapia.

Bajkoterapia służy utrwalaniu pozytywnych wzorców i wartości takich jak przyjaźń, tolerancja czy uczciwość. 

 

Terapia Ręki

Metoda ta służy usprawnianiu tzw. małej motoryki czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Dostarcza wrażeń dotykowych oraz uczy rozróżniania różnych kształtów i struktur materiałów, a przede wszystkim wdraża dziecko do osiągnięcia samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego. Polega na wykonywaniu i doskonaleniu różnych czynności manualnych dostosowanych do wieku i zainteresowań dziecka. Uczy cierpliwości i koncentracji uwagi. Ćwiczenia w tej metodzie dobierane są indywidualnie do potrzeb i możliwości każdego dziecka.

Terapia ręki ma na celu:

  • Usprawanianie precyzji ruchów rąk,
  • Wyuczenie zdolności skupienia uwagi,
  • Wzmacnianie koncentracji
  • Poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej
  • Przekroczenie linii środkowej ciała.

 

Trening Umiejętności Społecznych

Głównymi celami treningu umiejętności społecznych jest zminimalizowanie napięcia, które pojawia się w różnorodnych sytuacjach społecznych; budowanie pozytywnych relacji w grupie rówieśniczej oraz nauka spędzania czasu z kolegami.

 Podczas zajęć dzieci:

  • uczą się przestrzegać norm i zasad funkcjonowania w grupie;
  • poznają części składowe komunikatów społecznych ( intonacja, głos, gest, treść wypowiedzi, pozycja w grupie, kontekst, postawa ciała, przestrzeń osobista);
  • uczą się adekwatnie zachowywać w różnorodnych sytuacjach;
  • uczą się odczytywać komunikaty niewerbalne (mimika twarzy, pozycja ciała, gestykulacja, tembr głosu);
  • uczą się odpowiednio reagować w często spotykanych sytuacjach;
  • uczą się rozpoznawać i nazywać stany emocjonalne, zarówno swoje jak i innych osób oraz poznają sposoby okazywania ich w sposób akceptowany przez innych.

 

Integracja Sensoryczna

Termin integracja sensoryczna określa prawidłową organizację wrażeń sensorycznych (bodźców) napływających przez receptory do ośrodkowego układu nerwowego. Oznacza to, że mózg, otrzymując informacje ze wszystkich zmysłów (wzrok, słuch, równowaga, dotyk, czucie ruchu-kinestezja) dokonuje ich rozpoznania, segregowania i interpretacji oraz integruje je z wcześniejszymi doświadczeniami. Na tej podstawie mózg tworzy odpowiednią do sytuacji reakcję nazywaną adaptacyjną. Jest to adekwatne i efektywne reagowanie na wymogi otoczenia. Może to być odpowiedź ruchowa jak i myślowa. Integracja sensoryczna rozpoczyna się już w okresie płodowym i jej najintensywniejszy rozwój trwa do około 7 roku życia.

Zaburzenia integracji sensorycznej wpływają zarówno na zachowanie dziecka, rozwój społeczny i emocjonalny, ale także na rozwój manualny, umiejętność koncentracji uwagi, rozwój mowy i języka, później możliwości uczenia się pisania i czytania. Wpływają na rozwój poczucia tożsamości i samoakceptację.

Ze względu na rodzaj zaburzenia w odbiorze i przetwarzaniu bodźców, osoba nim dotknięta może przejawiać różnorakie nietypowe zachowania, „sensoryzmy” – zarówno mające na celu dostymulowanie niewrażliwego zmysłu, jak również unikanie bodźców w przypadku nadwrażliwości.

Terapia integracji sensorycznej odbywa się w specjalnie do tego przygotowanej sali, gdzie wykorzystuje się specjalistyczny sprzęt taki jak: podwieszane platformy, hamaki, deskorolki, równoważnie, a także materiały różne faktury do stymulacji dotykowej, materiały do stymulacji wzrokowej, węchowej, smakowej itp. Ma postać zabawy, podczas której dziecko nie uczy się konkretnych czynności, ale jego układ nerwowy jest tak stymulowany, żeby coraz lepiej przetwarzać bodźce sensoryczne, co prowadzi do coraz lepszego funkcjonowania dziecka.

Głównym zadaniem jest dostarczanie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych, głównie przedsionkowych, dotykowych i proprioceptywnych w taki sposób, aby dziecko odpowiedziało reakcją (czynnością) poprawiającą integrację tych bodźców. Ćwiczenia sprawiają, że poprawia się koordynacja wzrokowo – ruchowa, sprawność manualna, orientacja w schemacie ciała i percepcja wzrokowo – przestrzenna. Dzieci zaczynają lepiej skupiać uwagę, rozwija się ich samodzielność, poczucie pewności siebie i własnej wartości.

Terapeuta integracji sensorycznej bazując na swoim doświadczeniu i wiedzy, dostosowuje trudność zadań i ćwiczeń do poziomu możliwości dziecka oraz jego samopoczucia. Ćwiczenia nie mogą być ani zbyt łatwe, ani zbyt trudne dla dziecka. Atmosfera podczas terapii sprzyja rozwojowi wewnętrznej potrzeby zdobywania i poznawania środowiska. Dziecko czując, że odnosi sukcesy w coraz większej ilości różnorodnych zadań i bardziej skomplikowanych aktywnościach podnosi swoją samoocenę i chętnie uczestniczy w zajęciach. Takie doświadczenia w kierowaniu swoim zachowaniem zaczyna przenosić również na inne sytuacje poza salą terapeutyczną, co zaczynają zauważać rodzice i nauczyciele. Zmienia się obraz dziecka i jego funkcjonowanie w środowisku.

 

Gimnastyka korekcyjna

Zajęcia z gimnastyki korekcyjnej mają na celu naukę prawidłowej postawy ciała oraz korekcję istniejących już wad postawy. U dzieci w wieku przedszkolnym najczęściej pojawiają się plecy okrągłe, zapadnięta klatka piersiowa, kolana koślawe, płaskostopie, postawa skoliotyczna. U dzieci w tym wieku rozmiar tych zaburzeń zwykle nie jest duży i przy systematycznej pracy możliwa jest całkowita niwelacja zburzeń. Aby zapobiec tym wadom należy dostarczyć dzieciom zorganizowanych form aktywności ruchowej i wprowadzić elementy gimnastyki korekcyjnej w formie odpowiadającej wiekowi oraz ich możliwościom psychoruchowym.

Zajęcia z zakresu gimnastyki korekcyjnej prowadzone są w formie kreatywnych zabaw ruchowych z elementami korekty, co bardzo uatrakcyjnia ćwiczenia, oraz elementów fitness. Zabawa ruchowa jest prostą nieskomplikowaną formą ruchu opartą na podstawowych ruchach motorycznych człowieka, takich jak: chód, bieg, skok, czworakowanie, pełzanie, rzucanie. Polega na rywalizacji indywidualnej – kto ładniej, kto dokładniej, kto szybciej, kto dalej, kto wyżej wykonał zadanie. Poza tym zabawy niosą za sobą olbrzymie możliwości oddziaływań wychowawczych. Podczas zajęć dzieci uczą się wytrwałości, odpowiadania za swoje zachowania, godzenia się z porażką i cieszenia zwycięstwem. Dzieci bawiąc się, wykonują ćwiczenia gimnastyczne uwzględniające profilaktykę wad postawy, ich indywidualne możliwości i potrzeby. Jest to bardzo lubiana przez dzieci forma zajęć.

 

Sensoplastyka

Sensoplastyka jest metodą polecaną zarówno dla niemowląt, jak również dla starszych dzieci. Poprzez zaangażowanie wielu zmysłów uczestnicy zajęć opartych na sensoplastyce łatwiej ujawniają swoje uczucia i emocje. Dzięki temu, że jest to forma zabawy, uczestnikom dużo łatwiej się otworzyć.

Sensoplastyka to zajęcia, podczas których używa się stworzonych w trakcie zajęć przez dzieci farb i mas plastycznych na bazie produktów spożywczych. Wszystko pachnie, jest kolorowe, ma różne konsystencje, możemy wszystkiego posmakować, doświadczyć dotykiem, poczuć pod własnymi stopami i przede wszystkim swobodnie się pobrudzić.
Na zajęciach z Sensoplastyki bawimy się na podłodze. Wspólnie stworzymy ciastolinę, lampę naftową, ciecz nienewtonowską, dywan sensoryczny, żelkolinę, farbę witrażową, puchnącą farbę, piasek, gluty i wiele innych nieodkrytych dotąd mas.

Czemu służy Sensoplastyka?

Dzięki kolorowej stymulacji wpływamy na wiele aspektów rozwoju dzieci:
*wspieramy rozwój zmysłów,
*wspomagamy budowanie ich świadomości ciała i przestrzeni,
*dbamy o usprawnienie ruchowe,
*poprzez wspólne działania pogłębiamy nasz kontakt emocjonalny z dziećmi, budując w ten sposób ich poczucie bezpieczeństwa,
*wspieramy rozwój poznawczy – opisujemy elementy świata, pokazujemy proces przemian substancji oraz związki przyczynowo-skutkowe.

W skrócie Sensoplastyka to przede wszystkim stymulowanie zmysłów: węchu, wzroku, dotyku, słuchu, smaku, dzięki kolorowemu brudzeniu.
Pamiętajmy, iż edukacja plastyczna od pierwszych chwil życia wpływa na optymalny rozwój całego organizmu. Stymulując receptory wpływamy na rozwój połączeń nerwowych mózgu. Im jest ich więcej tym „łatwiej” się myśli, tym sprawniej przebiegają wszelkie procesy analizy i syntezy, a to jest kluczowe w umyśle małego dziecka.

 

Zajęcia logopedyczne

Terapią logopedyczną objęte są wszystkie dzieci uczęszczające do przedszkola. Odbywa się ona w formie zajęć indywidualnych oraz grupowych, przy ścisłej współpracy z rodzicami, nauczycielami i specjalistami pracującymi z dzieckiem. Poprzedzona jest szczegółową diagnozą, na podstawie której konstruowane są indywidualne i grupowe programy logopedyczne, dostosowane od potrzeb i możliwości każdego dziecka.

Zajęcie grupowe prowadzone są głównie z dziećmi prawidłowo rozwijającymi się. Realizowane podczas nich ćwiczenia mają na celu: zapobieganie ewentualnym wadom wymowy (profilaktyka logopedyczna), usuwanie ich i doskonalenie artykulacji, rozwijanie kompetencji językowej oraz naukę skutecznej komunikacji interpersonalnej.

 

Zajęcia z psychologiem

Zadaniem psychologa jest otoczenie opieką psychologiczną dzieci uczęszczających do przedszkola oraz wspieranie rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych.

Formy pracy:

  • obserwacja dzieci w grupie podczas swobodnej aktywności oraz zajęć dydaktycznych i czynności samoobsługowych– umożliwia m.in. diagnozę zachowań społecznych dziecka w grupie rówieśniczej, motywacji
    i koncentracji uwagi podczas zajęć, stopnia samodzielności.
  • zajęcia indywidualne– przeprowadzenie diagnozy określającej możliwości
    i potrzeby dziecka oraz udzielanie wsparcia i pomocy w przypadku zaobserwowanych trudności
  • zajęcia grupowe– rozwijanie kompetencji społecznych dzieci, budowanie poczucia własnej wartości oraz kształtowanie umiejętności rozpoznawania, nazywania i wyrażania uczuć
  • indywidualne konsultacje dla rodziców– omawianie zachowań dziecka w przedszkolu, efektów podejmowanych działań terapeutycznych, udzielanie wskazówek do pracy z dzieckiem w domu oraz pomocy w rozwiązywaniu problemów wychowawczych.

Cele realizowane na zajęciach z psychologiem:

  • rozwijanie percepcji i pamięci wzrokowej
  • ćwiczenia pamięci i koncentracji uwagi
  • rozwijanie umiejętności myślenia logicznego
  • doskonalenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni
  • wzbogacanie wiedzy i zasobu słownictwa
  • kształtowanie umiejętności rozpoznawania, nazywania i wyrażania uczuć
  • nauka radzenia sobie z napięciem emocjonalnym
  • budowanie poczucia własnej wartości
  • rozwijanie empatii i umiejętności współpracy
  • zapobieganie zachowaniom agresywnym